De Italiaanse Droom

Wie heeft het niet gevolgd; het programma "De Italiaanse Droom". En zeker omdat het zich afspeelde in de Marche had het ook op ons zeer veel aantrekkingskracht. Nieuwsgierig geworden of alles nog in bedrijf was, besloten we op de heenreis van onze vakantie naar Montottone toch een omweggetje te maken naar Piticchio. Inderdaad een minidorpje met een paar huizen en een burcht. En natuurlijk Terazza Piticchio, de B&B die destijds op tv was. Wij konden er op dat moment weinig actie bespeuren en zijn daarom snel naar onze eigen Italiaanse droom gereden! Er is weer veel te vertellen en veel om te laten zien. Ondanks dat het een relaxte vakantie was hebben we toch nog wel wat gedaan. Hieronder de verhalen en foto's.

Heerlijk om op 't Italiaanse "honk" terug te komen. De tuin lag er prachtig bij en ook het huis was prima in orde. Het was er alleen warm.... heel warm! Niet alleen buiten, maar ook binnen waren de temperaturen aardig opgelopen. De ventilator die we hadden meegnomen was geen overbodige luxe. Alles uitgepakt en op orde gebracht want op maandag zouden Bert, Marja en de kinderen langskomen. Het werden 2 hele leuke dagen. Gezellig met elkaar ontbijten, dobberen in het bad, heerlijk naar het strand, lekker visje eten, naar de pizzeria etc. Het was jammer dat het weer zo snel voorbij was.

In augustus hebben alle Italianen vakantie en vinden er in alle dorpen feesten plaats. En een feest in Italie gaat natuurlijk gepaard met eten. Je hebt het feest van de biefstuk, de mosselen, de polenta, het gegrilde vlees, de vongole en ga zo maar door. Ieder dorp heeft z'n eigen specialiteit. Overal langs de weg zie je aanplakbiljetten waarop het feest wordt aangekondigd. Eerst wordt er gegeten, dan is er muziek en kan er gedanst worden. En zo vroeg Mara (van de supermarkt)ons ook dit jaar weer of we naar het feest van San Lorenzo kwamen. Dat is een buurtschap van Montottone. Het feest vindt plaats op een heuveltopje waar een mooi oud kapelletje staat. Je kunt er bonnen kopen voor eten en drinken. We hadden er een geweldige avond en dat kwam omdat er een paar Italianen bij ons aan tafel kwamen zitten waar we de hele avond mee hebben gepraat. Opa van 91, met zijn zoon en schoondochter en hun kleinkind. De zoon, Otello, was directeur van de schoenenfabriek La Martina. Een heel duur merk dat uit Argentinie is overgewaaid. De schoenen worden in de Marche gemaakt en het afzetgebied is vnl. Nederland en Duitsland. Het was heel gezellig met deze mensen en de oude opa zat te genieten. Ontzettend leuk zo'n onverwachte ontmoeting.

Op weer zo'n warme dag besloten we om een ritje door de bergen te maken. Door de Monte Sibillini gereden. We kwamen uiteindelijk in een dorpje terecht (Foce) waar de weg doodliep. Vandaaruit konden mooie bergwandelingen worden gemaakt. Tja, voor mij een beetje lastig... Uiteindelijk kwamen we in Ascoli Piceno terecht. Toch maar weer even de stad ingelopen al was het alleen al om nog even het prachtige plein te zien. Lekker een drankje genomen bij Meletti. Terug langs de kustplaatsen San Benedetto del Tronto en Grottamare, waar een avondmarkt was en waar we aan zee hebben gegeten.

Normaal gesproken zijn wij geen echte strandmensen, maar door de aanhoudende warmte was het op strand toch het meest aangenaam. 2 bedjes en een parasol, een beetje wind, lekker zeewater. En een pannetjes mosselen of een visje als lunch. Prima uit te houden!

Tijdens een rit op de terugweg naar ons huis, kwamen we in Offida terecht. Ook weer zo'n prachtige plaats. Een bijzondere kerk met ronde torens en overal in de straatjes oudere dames die aan het kantklossen waren.

Een stuk voor Ancona begint langs de kust het Nationaal Park Conero. Er liggen hier allemaal leuke kleine badplaatsjes. Wij reden langs Numana en zijn even uitgestapt in Sirolo. Daar kon je via een steile weg en allemaal trappen aan het strand komen bij een mooie baai. Ik ben boven in het parkje blijven zitten. Sytze is toch naar beneden gegaan om nog even een duik in zee te nemen. Een prachtige plek!

De feesten.Augustus is niet alleen vakantiemaand maar ook feestmaand voor de Italianen. En zoals al eerder gezegd viert ieder dorp en iedere stad dat op z'n eigen manier. En zo heb je in Fermo en Servigliano de Palio. Een middeleeuwse paardenrace, voorafgegaan door een optocht van mensen in middeleeuwse kleding. Deze mensen vertegenwoordigen de contrada (de wijk of straat) uit het dorp en voor deze wijk komt dan ook de jockey met zijn paard uit. In Fermo hadden we de Palio al een keer eerder meegemaakt, maar ook nu was het weer prachtig. Dit jaar zaten we 1e rang. Op het terrasje waar we een ijsje gingen eten trok de hele stoet aan ons voorbij.

Ook in Servigliano een Palio. Wel iets anders dan de palio's die we tot nu toe hadden gezien. Veel kleinschaliger, met "maar" 5 contrade (in Fermo zijn het er 10) en de paardenrennen zijn hier geen rennen, maar ringsteken. Prachtig om te zien

Het ringsteken vond plaats op een echte paardenrenbaan, waar een parcours was uitgezet. De ruiters moesten 3 ringen steken en het parcours van verschillende kanten oversteken en dit ook nog in een zo snel mogelijke tijd doen.

Je kunt in de Marche prachtige routes rijden. Wij reden een " rondje" via Falerone naar San Ginesio, Sarnano, Amandola en weer retour naar huis. San Ginesio was verrassend. Via hele smalle straatjes kom je in het oude dorpscentrum, dat wat hoger ligt. Er staat een mooie oude kerk, met een bijzonder mooie crypte uit de 14e eeuw. Ook is er een park vanwaaruit je een prachtig zicht hebt op de omgeving. Bij het verlaten van het dorp vind je nog een heel oud hospitaal uit 1295, vlakbij de oude stadspoort.

En tenslotte nog wat foto's van het huis. Het zwembad was een uitkomst met het warme weer. De barbecue deed het prima. De nieuwe tafel was heerlijk ruim en achter het huis was alle rommel opgeruimd (door Luigi). Het ziet er allemaal steeds beter uit. In oktober worden de tegels uitgezocht voor de veranda zodat die er volgend jaar ook netjes uitziet. Beneden in de badkamer zal het gordijn nog worden vervangen door een paar douchedeuren. En zo wordt stukje bij beetje alles aangepakt. Dan blijven alleen de grote klussen nog over zoals het wegslopen en opnieuw opbouwen van de pizza oven, het verder aanleggen van de veranda, het vervangen van het dak van de schuur etc. Maar dat heeft vooralsnog geen haast. In Italie zegt men dan: piano, piano. Voor wie er zin in heeft gekregen: vanaf het najaar 2008 wordt het huis verhuurd aan iedereen die daar graag de vakantie wil doorbrengen. Voor informatie over beschikbaarheid en prijzen bel Sytze of Yolanda: 06-10888333 of 06-50495025 of gewoon thuis: 075-6215092. Mailen kan ook: y.voster@zonnet.nl of sytzetenwolde@telfort.nl.

Visite, visite, een huis vol visite....

Het was weer een heerlijke “thuiskomst” in Montottone. We waren op vrijdagavond vertrokken om alvast de eerste 450 km te rijden. Overnacht in de buurt van Koblenz en zaterdagochtend om 07.00 uur weer gaan rijden. ’s Avonds om half 8 kwamen we in Montottone aan, waar we meteen naar de supermarkt zijn gegaan om nog wat eten te halen voor zondag. In de supermarkt werden we verwelkomd door Miguela, die ons meteen haar verloofde voorstelde. Vervolgens stonden we naast de burgemeester, die ons ook de hand schudde en als laatste kwamen we de mevrouw van wijnhuis Scaly tegen, die we ook maar een hand hebben gegeven. Kortom, een warm welkom.

Toen we bij het huis aankwamen zagen we meteen de laatste verandering. De vloer voor de veranda was gestort!	Dat was een stuk opgeknapt. En het zal alleen maar mooier worden als er volgend jaar ook tegels op liggen en er palen en een dakje zijn geplaatst.

Op zondag kwamen Peter, Jolanda, Mabel en Jorn aan. Zij kwamen ook een weekje vakantie vieren. Peter wilde echter ook wel meehelpen aan wat klussen. Zo gezegd, zo gedaan. Op maandag werd er meteen al druk gewerkt in en om het huis. De deur klemde, dus daar moest iets aan gedaan worden. De schuurdeuren werden gebeitst, en het gammele bouwwerk dat een barbecue had moeten voorstellen, werd gesloopt.

Op dinsdag was een dipje in het weer voorspeld. Dus hadden we voor die dag weer een binnen klus ingepland, nl. het leggen van het laminaat in de slaapkamer boven.	Een ondervloer en folie zorgen voor demping van het geluid. Het resultaat mag er zijn. Een prachtige vloer in “vergrijsd eiken”.

Verder werd er een stuk van het keukenblok gesloopt zodat er ruimte kwam voor een eettafel. Dus moesten we weer even naar Ikea.	Het werd een donkerbruine houten tafel die je kunt uitschuiven tot 2.40 meter. De lamp in de keuken werd boven de tafel gehangen en op 2 andere plekken kwamen spots.

Er was natuurlijk ook tijd voor leuke dingen. Zoals een bezoek aan Ascoli Piceno, waarbij er natuurlijk iets gedronken moest worden bij Meletti (mooi oud Grand Cafe), een bezoek aan de oude binnenstad van Fermo, een middagje strand, dobberen in het zwembad en lekker uit eten. De week was veel te snel voorbij.

En toen was het tijd voor de volgende visite. Yolanda's ouders kwamen langs en dus werden er weer allerlei ritten gemaakt.	o.a. naar Servigliano en Ripatransone. Ook lekker uit eten geweest aan de kust en in het dorp bij La Brocca.

Inmiddels hadden we ook kennis gemaakt met de schoonmaakster. Want begin juli verwelkomen wij onze eerste gasten en half juli de volgende. En dus moet alles schoongemaakt worden, moet het beddengoed verschoond, de ramen gelapt etc. Dat zal allemaal gedaan worden door Maria (ons aanbevolen door Serena, de serveerster in het restaurant). In de tweede week kwam ook Luigi de tuinman weer langs. Hij had al een keer gemaaid en kwam nu weer al het gras rond het huis maaien. Het zag er daarna weer een stuk beter uit. Verder hadden we zelf nog allerlei klussen te doen. Sytze heeft alle luiken (Persiane) geschuurd en gelakt. Ik heb op de bovenverdieping alle oude horren vervangen door nieuwe. We hebben de dvd speler geïnstalleerd en nog een douchegordijn opgehangen bij het bad.

Op de 1 na laatste dag kwamen we bij de Brico in Civitanova nog een mooi formaat barbecue tegen. ’s Morgens besteld en ’s middags bezorgd. Deze kon mooi op het betonnen plateau staan achter de pergola.	Toen nog maar een keer naar Ikea doorgereden om een nieuwe tuintafel te kopen. De oude tafel was nog een erfenis van de voormalige bewoners en was een beetje gammel.

Ter afsluiting nog 1 foto van ons huis gezien vanaf bovenaan de weg. Omdat alles weer begroeid is, valt het huis nauwelijks op tussen al het groen.	En als toetje nog een foto van Montottone bij ondergaande zon.

Al met al een drukke maar ook nuttig besteedde vakantie. We hebben elkaar beloofd dat we het de volgende keer iets rustiger aan zullen doen, maar of dat gaat lukken? Je leest het in het volgende verslag.