Maartse buien

Spannend om na 5 maanden afwezigheid je huis in Italië weer te zien. Het huis zag er nog heel netjes uit. Nauwelijks stof te bekennen. Na een hapje eten bij Mamma Rosa in Ortezzano kwamen we om half 11 ’s avonds in ons huis aan. Cv aan, bed opmaken en als een roos slapen.

De volgende ochtend een boodschappenrondje in het dorp gedaan. Vanuit het dorp kijk je op de Monte Sibillini

Het weer was redelijk. Zelfs nog even buiten een broodje gegeten onder onze nieuwe pergola (gazzebo). Rob en Thomas hebben mooi werk geleverd. Vooral de achterzijde van het huis was verrassend mooi opgeknapt. De hele muur is opnieuw gevoegd en daar waren heel wat zakken cement voor nodig. Tja daarbij vergeleken zien de andere muren er nu maar zo-zo uit. Klusje voor de komende jaren…..

’s Middags ging het regenen en zijn we er met de auto op uit gegaan. Richting Porto San Giorgio. Op de terugweg eindelijk de pastafabriek van Campofilone gevonden. Allemaal lekkere pasta’s gekocht. Gevraagd of we in het fabriekje mochten kijken. Voor ons ging er net een filmploeg naar binnen. Maar we kregen van een bijzonder vriendelijke medewerker toch tekst en uitleg over het proces. En bovendien nog 2 gratis pakken pasta.

Woensdagochtend werden we verrast door bezoek. Cornelia en Klaus, de oude eigenaren van ons huis, hadden een tuinman gevonden. Hij heet Luigi en woont in het blokje huizen dat boven aan de weg staat. Wij kunnen vanuit onze tuin naar hem zwaaien en vice versa. Heel aardig “mannetje”. Hij rijdt nog in een oeroud Fiatje 500 (rugzakje), daterend uit 1966. Hij wilde onze tuin bijhouden, maar dan moesten we wel eerst een motortrimmer aanschaffen.Klusje voor donderdag.

Vandaag zouden we een mooie rit gaan maken door de Monte Sibillini, richting Sassotetto. Dit is een wintersportgebied waar skiliften zijn en waar dus geskied kan worden (liften stonden nu alleen stil).

Donderdag werd een verrassend dagje. Tegen het eind van de ochtend begon het te sneeuwen! En hard ook. Het weer in heel Europa is van slag. Wij gingen er toch maar even op uit.
Beland bij Girasole, een winkelcentrum langs de weg richting Fermo. Daar nog een mooie t.v. gescoord (bescheiden formaat). En bij de Ferramenta in Grottazolina een motortrimmer gekocht zodat Luigi het gras kan maaien.

En als de sneeuw dan weer weg is zie je weer hoe mooi alle fruitbomen in bloei staan. In het dal (Val d'Aso) worden verschillende soorten fruit gekweekt. Vnl. perziken, pruimen, appels en ook wel kersen.

Vrijdagochtend in de tuin gewerkt en alle oude zooi opgeruimd die nog in de garage lag. ’s Middags kregen we bezoek van Caroline en Ronald een Nederlands stel die ook een huis in Montottone hebben gekocht.

Zaterdag: van uitslapen kwam niet veel, want om kwart over 8 stond Luigi al voor de deur. Hij kwam alvast “proefmaaien”. Dus waar was de benzine en de olie? Hadden we niet. Dus Sytze linea recta naar de benzinepomp in het dorp. Luigi kon aan de slag en het knapte meteen enorm op. Wij gingen naar Montelparo, een bak koffie halen bij Rob en Erna. Verder nog wat boodschappen gedaan. Wanhopig een "touwtje" gezocht om de t.v. op de schotel aan te sluiten.
’s Middags hebben we een kijkje genomen rondom en in het huis van Caroline en Ronald, Casa Castagno. Ook een heel leuk huis, met mooi uitzicht.

En zondag was het Pasen. We hadden een tafel gereserveerd bij La Rosa dei Venti in Ortezzano. Maar met Pasen geen avondeten maar "pranzo", een middagmaaltijd, en wat voor één. Het waren wel 8 of 9 gangen, dus eind van de middag tonnetjerond weer naar huis.

Maandag 2e paasdag. Helaas moeten we weer terug naar Nederland. De deur gaat weer op slot, maar voor een minder lange periode. Om 07.00 uur 's morgens vertrokken uit Montottone met een blauwe lucht. Maar 125 km verder (Gran Sasso) begon het te sneeuwen. In colonne achter de sneeuwschuiver aan en in rustig tempo naar Rome gereden. Daar geen sneeuw zodat de vlucht op tijd kon vertrekken.